De rotsen van het dorp Roussillon in de Provence zijn bloedrood. Volgens een plaatselijke legende was Raymond van Avignon, die hier in de 11e eeuw het kasteel bewoonde, daar debet aan. Hij verwaarloosde zijn mooie vrouw Sermonde, en dreef haar daarmee in de armen van ene Guillaume de Cabestan. De liefde bleef helaas niet onopgemerkt. Raymond nam wraak, doodde de minnaar en serveerde zijn hart tijdens een diner aan zijn vrouw. Toen Sermonde de waarheid vernam, stortte zij zichzelf van de rotsen, waarop deze voor eeuwig rood kleurden.
De okergroeves van Roussillon in de Provence
De werkelijkheid achter de rode kleuren is helaas minder romantisch, maar zal een geoloog net zo bekoren. In de periode van het Krijt (145-66 miljoen jaar geleden) was dit gebied nog een zee. Toen het water zich terugtrok, bleef er een ijzerhoudend zeezand achter, dat in de loop van de tijd oxideerde en werd omgezet in kwarts en ijzeroxide.
De Romeinen noemden dit dorp al visus russulus (rood dorp) en gebruikten de gewonnen gele en rode okers voor onder meer keramiek en cosmetica. Ooit was Roussillon het hart van ’s werelds grootste okergroeven. Bij de opkomst van de synthetische okers in de 20e eeuw werd het werk in de steengroeves stilgelegd.
Wat rest voor de bezoeker is een sprookjesachtig landschap. Het Sentiers des Ocres (Okerpad) loopt door de stilgelegde steengroeves. Het ravijn met bizarre rotsformaties, kleurrijke vergezichten en poëtische namen als Val des Fées (Dal van de Feeën), Falaises de Sang (Bloedrotsen), Chaussée des Géants (Weg van de Reuzen) biedt een surrealistisch beeld. “Neem genoeg rolletjes mee”, vermeldt de Natuurreisgids Provence van Frédérique Roger en Fabrice Milochau die ik meedraag, en dat was in het pre-digitale tijdperk zeker een goed advies.
Veelzijdige okerkleuren
Sinds een week word ik iedere ochtend wakker in het dorpje Saint-Saturnin-les-Apt, met uitzicht op dit bloedrode dorp aan de horizon. Maar nu ik van Saint-Saturnin-les-Apt naar Roussillon ben gewandeld, en daadwerkelijk tussen de rotsen loop, zie ik de kleuren pas echt goed. De tinten van de okers variëren van een zachte mergelkleur via licht oker en verschillende tinten oranje naar diep ossenbloed-rood.
Na afloop van mijn tochtje over het Sentiers des Ocres en een wandeling door het dorp, drink ik een glas rosé op een terras. Kleurt erg mooi bij al die rode en oranje huizen.
Meer informatie
Kijk ook eens op de website van het bureau van toerisme van Roussillon.
